نام های پیامبران الهی و معانی زیبای انها

نام های پیامبران الهی و معانی زیبای انها 

 
آدم؛ این کلمه عبری و غیر منصرف است و به معنای خاک سرخ میباشد

25 بار در قرآن تکرار شده است. وی نخستین انسان از نسل کنونی است؛‌ از این روی او را ابوالبشر می نامند و نخستین پیغمبر است.


ادریس؛ این کلمه غیر عربی است؛ از این روی غیر منصرف می باشد. دو بار در قرآن آمده است. میان شیث (جانشین آدم) و او چهار نسل فاصله است


نوح؛ این کلمه عربی است. چون بسیار گریه می کرده به او نوح گفته اند. 43 بار در قرآن تکرار شده است. عمرش از همه پیامبران بیش¬تر بوده و دوران نبوت او 950 سال بوده است؛ از این روی به او شیخ الانبیا لقب داده اند.


هود؛ این کلمه عربی است. وی پس از نوح – با چند واسطه – آمده است. وی در سرزمین احقاف و میان قوم عاد زندگی می کرد. در تورات به نام «عابر» خوانده شده است. این کلمه ده بار در قرآن آمده که سه مورد آن به معنای یهودی است 

بقیه در ادامه مطلب

چهل روز مانده به محرم: ختم همگانی زیارت عاشورا به نیت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان(عج)

 

صدها نفر از رقص جنون جا مانده
ارباب در این قافله تنها مانده
دل ها شده پر درد، مگر علت چیست؟
چهل روز دگر تا به محرم مانده

آیا دحو الارض روز ظهور امام زمان است؟

ماه ذی القعده نخستین ماه حرام و مقدمه ورود برای ماه ذی الحجه است، روز بیست و پنجم این ماه به نام روز دحوالارض مهمترین اتفاق این ماه است، در این روز صرف نظر از اثبات علمی، مکه نخستین مکانی از زمین است که آشکار شده و زمین از آنجا گسترش پیدا کرده است.

عبارت «ام القری» برای مکه و مادر بودن برای شهرها شاید بدین جهت باشد، در رابطه با این روز آداب و اعمالی وارد شده است. به طوری که روزه در این روز پاداش قابل توجهی دارد. همچنین بر خواندن ادعیه ویژه‌ای تاکید شده که یکی از این ادعیه، ارتباط با واقعه ظهور حضرت مهدی(ع) دارد، در این دعا توصیفاتی است که به بحث مهدویت و گسترش آنچه از مسجدالحرام و مکه صورت می‌گیرد، اشاره شده است...

 

تبادل لینک

لطفا سایتهایی که در مورد مذهبی می نویسند 

 در اینجا پیغام دهند تا تبادل لینک شود 

چرا معصومین کتاب ننوشتند؟

پرسش: چرا معصومین کتاب ننوشتند؟

 بسیاری از سردرگمی‌های دینی امروزی ما ناشی از نداستن یا شبهه در احکام یا صحت احادیث است. چرا پیامبر (ص) یا امام معصوم (ع) کتابی به قلم خود ننوشته‌اند که احکام اسلام و سخنان دیگر خودشان در آن باشد. بی شک تحریف کتاب سخت‌تر از تحریف کلام است.

حتی وقتی من خودم به همراه شخص دیگری سخنی را از زبان سخنران شنیده ام و آن شخص آن سخن را بازگو می‌کند با خود می‌گویم سخنران که این را نگفت منظورش چیز دیگری بود. حال چه طور می‌شود به یک حدیث حتی با یک واسطه استناد کرد و از درستیش مطمئن بود.

شنیده‌ام مسلمانان برای تبرّک نمی‌گذاشتند آب وضوی پیامبر به زمین بریزد. اما امروزه وضو گرفتن‌ها متفاوت شده است. آیا کسی نمی‌داند پیامبر برای نماز مهر داشته یا خیر. این همه اختلاف حل می‌شد اگر نوشته‌های خود معصومین در دست بود.

مثلا آیا امام علی (ع) به جای کتابت قرآن، یا در کنار آن، سخنان خود را هم می‌نوشت منبعی بهتر از نهج البلاغه نداشتیم؟ چرا این کار را نکردند حال آن که معلوم بود در آینده همۀ این‌ها تار و مبهم خواهد شد. یا اگر پیامبر (ص) به جای تقاضای قلم و کاغذ در لحظات آخر قبلا به خط خود چیزی در مورد خلیفۀ بعدی می‌نوشت. یا احکام پرکاربردی مثل نحوۀ وضو یا نماز اگر کتابت می‌شد. یا مثال‌های دیگر.

چرا کتابی نوشته نشد؟                    

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿۱﴾

جواب:

با صلوات بر محمد و آل محمد

 وسلام وعرض ادب

 پرسشگر گرامی گرچه پاسخ سوال شما را می شود از چند منظر مورد توجه قرار داد ولی باید عرض کنم که؛ این حرف به طور مطلق صحیح نیست؛ چرا که از امام علی(ع) کتاب هایی بر جای مانده که عبارتند از:

1ـ "الجامعه": کتابی است که درباره ی‌ احکام حلال و حرام است که با املای پیامبر(ص) و خط علی(ع) نگارش یافته است.

2ـ "الجفر" مندرجات این کتاب حوادث کائنات است و امام علی(ع) آن را در پوست بُز یا گوسفند نوشت. بدین جهت که بر پوست بُز (یعنی جفر) نوشته شد، آن را "جفر"(1) نامیده اند(2)

 3ـ "کتاب علی": در مورد این کتاب نوشته اند: این کتاب با املای پیامبر(ص) و خط علی(ع) نگارش یافته است و مشتمل بر مسائل مربوط به حلال و حرام است. این کتاب از امام قبلی به امام بعدی به عنوان میراث منتقل شده و بارها مورد استشهاد امامان بعدی قرار گرفته است. برخی گفته اند: این کتاب همان کتاب جامعه است.(3)

و از امام سجاد(ع) نیز کتاب معروف صحیفه سجادیه به دست ما رسیده است. 

نکته قابل ذکر این که ائمه‌ی اطهار (ع)، نویسنده یا کارشناس در یک موضوع و یا دو یا چند مقوله نیستند که بنشینند در چند مورد کتاب بنویسند و آنها را نشر دهند تا معارف شان منتشر شود و به آیندگان برسد. بلکه آنان مخازن علم الهی و معادن وحی و امامان و پیشوایان جامعه‌ی بشریت هستند و گفتار، رفتار، بیانات و همه‌ی افعال و حالات شان کتاب معرفت است و منتشر نیز شده است.

از جمله وظایف مهمی که بر دوش امام هر عصر می باشد آن قدر گسترده و فراگیر است که نوشتن کتاب،در مقابل آن بسیار کوچک است. امام یک مولف و نویسنده نیست، او رهبری ظاهری و معنوی مردم را بر عهده دارد، وظیفه او تربیت انسان های پاک و مجاهدی است که بتوانند در راه اسلام جان فشانی کنند. وظیفه امام رسیدگی به همه امور دنیوی و اخروی مردم است. اگر چه این کار هم می تواند از امور مهم باشد، اما از جایی که امام (ع) همیشه به کار های اهم (مهم تر) اشتغال دارد، به چنین کارهای جز به اندازه ضرورت نمی پردازد. این ضرورت و وسعت وقت، ظاهراً جز برای امام علی(ع) و امام سجاد(ع)، وجود نداشت.

نکته قابل توجه وجود شرایط زمانی خاص است که این دلیل از دو جهت قابل بررسی است؛

 اول: عدم استقبال و توجه مردم. مردم آن زمان به علت شرایطی که حکومت های غاصب فراهم کرده بودند توجه شایسته ای به اهل بیت(ع) نداشتند و علت اصلی خانه نشین شدن امامان معصوم(ع) همین عدم اقبال و توجه مردم بود. البته این عدم اقبال مردم، چیزی از شأن و جایگاه اهل بیت (ع) نمی کاهد و ضرر آن متوجه خود مردم می شود، ولی در هر حال برای ارایه یک نظر، فکر، یا نوشته ای که حاوی چنین خصوصیاتی باشد، آمادگی اجتماعی نیز لازم است.

دوم: وجود جو تقیه در آن زمان خاص. این جو خفقان نه تنها نسبت به هر مطلبی که ائمه می فرمودند یا نامه ای که می نوشتند، وجود داشت بلکه نسبت به کتاب های اصحاب ائمه(ع) نیز چنین بود. یکی از اصحاب امام جواد(ع) به حضرت عرض می کند:" استادان ما از امامان باقر(ع) و صادق(ع) روایاتی را نقل کرده و نوشته اند، ولی به خاطر شدت تقیه، کتاب هایشان را مخفی کردند و در جامعه انتشار ندادند، الآن با این کتاب ها چه کنیم؟ حضرت فرمود: در آن کتاب ها اشکالی وجود ندارد آنها را انتشار دهید." (4) بنابراین؛ از مهم ترین دلایلی که امامان معصوم(ع)از به دست گرفتن قلم و نوشتن حتی یک نامه(تا چه برسد به نوشتن کتاب)، ابا می کردند، وجود جو شدید تقیه بود. دستگاه حاکم اموی و عباسی در طول دوران امامت امامان معصوم(ع)، شدیداً آنان را تحت نظر داشتند و این امر در دوران امامان(ع) شدت و ضعف داشت، اما همه آنان در جو تقیه زندگی می کردند به طوری که امام باقر (ع) می فرماید: "تقیه دین من و دین پدران من است.(5)

نکته دیگر این که؛ وظیفه نوشتن احادیث و فرمایشات امامان (ع) را عده ای از اصحاب آنان که مشهور به محدثان بودند، بر عهده داشتند. بنابراین؛ احادیث ائمه با تلاش و سعی اصحاب آنان برای ما باقی مانده است و با ننوشتن کتاب توسط ائمه(ع)، این احادیث از بین نرفته. 

شاید گفته شود اگر خود امامان(ع) کتاب می نوشتند، اختلافی در آن پیدا نمی شد؟ ولی قطعاً چنین نیست؛ زیرا اگر ائمه کتاب می نوشتند، کتاب شان مانند کتاب های اصحاب شان از دستبرد تحریف کنندگان در امان نمی ماند، بلکه شدت تلاش، برای تحریف کتاب های آنان بسیار بیشتر از کتاب های اصحاب شان بود و البته شدت گمراه شدن مردم با این کتاب های تحریف شده و منسوب به ائمه، بیشتر بود؛ زیرا مردم و حتی محدثان با توجه به انتساب این کتاب ها به ائمه(ع) احتمال خطا و اشتباه را در آن نمی دادند تا مانند کتاب های دیگر اصحاب به فکر پیرایش و تصحیح آن باشند. پس نهایتاً فایده ای در نوشتن کتاب توسط خود ائمه(ع) وجود نداشت.

پی نوشت:

1- جفر علمی است که به وسیله آن حوادث جهان تا هنگام انقراض آن شناخته می‏شود. این دانش در اختیار امیرالمؤمنین و امامان معصوم - علیهم السلام- بود 4ـ انواع و اشکال شناخت، آل اسحاق.

2- حسن بن فروخ، بصائرالدرجات، ص 157 - 159؛ سید مرتضی عسکری، معالم المدرستین، ج 2، ص223.

 3- محمد بن خالد برقی، المحاسن، ص 193.

 4-کافی، ج1 ، ص53.

 5-کافی، ج 2،ص219. 

سومین فراخوان ایده های مسجدی(فام 3)

مرکز رسیدگی به امور مساجد، با هدف نیل مساجد به طراز اسلامی «سومین فراخوان ایده های مسجدی(فام 3)» برگزارمی کند.

رقابت در دو عرصه:
1. اجرای ایده (با به کارگیری ایده های موجود در بانک ایده های مسجدی(بام) به نشانی پایگاه اینترنتی Bam.masjed.ir و یا به کارگیری ایده های جدید و ارسال گزارش تفصیلی به دو صورت نوشتاری و تصویری به دبیرخانه)
2. خلق ایده های جدید

مزایای شرکت در فراخوان:
1.استفاده از ایده های واجد شرایط در بانک ایده های مسجدی(بام) با درج نام ایده پرداز و رعایت حقوق معنوی اثر
2. تقدیر ازآثار برگزیده با جوایز ارزنده(کمک هزینه سفر به اعتاب مقدسه و...)

آخرین مهلت ارسال آثار پایان اسفند ماه 1394

جهت کسب اطلاعات بیشتر به درگاه الکترونیکی Fam.masjed.ir مراجعه نموده و یا با شماره تلفن [phone] تماس حاصل نمایید.

میوه های ذکر شده در قرآن

میوه های ذکر شده در قرآن

مطرح کردن نام برخی میوه‌ ها از جانب خداوند متعال در قرآن کریم به دلیل مزایایی است که این ‌گونه میوه‌ ها نسبت به سایر میوه‌ ها دارند از آن جمله انار و خرماست...

مطرح کردن نام برخی میوه‌ ها از جانب خداوند متعال در قرآن کریم به دلیل مزایایی است که این ‌گونه میوه‌ ها نسبت به سایر میوه‌ ها دارند از آن جمله انار و خرماست. اگر با نگاه حکیمانه و دقیق به قرآن کریم نگاه کنیم می ‌فهمیم که مطرح کردن نام میوه ‌ها دارای حکمت، هدف و غرض خاصی از جانب خداوند است و این گونه میوه ‌ها که در قرآن کریم نام برده شده ‌اند دارای شاخص‌ هایی هستند که سایر میوه‌ ها و سبزیجات از آنها برخوردار نیستند. به عنوان مثال خرما دارای 9 ویتامین مختلف است که قرآن کریم بیش از سایر میوه‌ ها از آن نام برده و آن را هم از میوه ‌های دنیوی و بهشتی معرفی کرده است، همچنین خرما می ‌تواند جایگزین یک وعده غذایی کامل شود، این ویژگی‌ ها را می ‌توان برای انگور، انجیر و انار نیز ذکر کرد علت اشاره خداوند متعال به این میوه‌ ها اعجاز و خواص آنها بوده نه مصرف متداول در بین اعراب آن زمان. در قرآن کریم از گیاه به عنوان «نبات» بیش از 20 بار، از درخت با عنوان «شجره» بیش از 20 بار، از میوه با عنوان «فاکهه و ثمر» بیش از 30 بار، از دانه حبوبات با عنوان «حبّ» بیش از 10 بار و از زراعت با عنوان «زرع» 9 بار و از سبزی با عنوان «قضب و بقل» دو بار یاد شده است. 

سید یمانی کیست؟

1. رویداد حرکت یمانی در روایات یکی از پنج نشانه معروف از رویدادهای پیش از قیام ولی عصر(عج)، بر شمرده شده است: «عن ابی عبدالله(ع) قال: خمس قبل قیام القائم من العلامات: الصیحه، و السفیانی، و الخسف البیدا، و خروج الیمانی، و قتل النفس الزکیه، امام صادق فرمود: از نشانه های پیش از قیام مهدی(عج)، پنج مورد است: صدایی از آسمان، خروج سفیانی، فرو رفتن زمین در بیابان، خروج یمانی و کشته شدن نفس زکیه (از نوادگان امام حسن مجتبی(ع)) . (صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص 454، مکتبه الصدر، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ص 649، مؤسسه النشر الاسلامی، محمد النعمانی، کتاب الغیبه، ص 252، مکتبه الصدوق)
2. در روایات دیگر نیز از وی به عنوان اسب مسابقه دهنده نام برده شده است، از جمله: «عن ابی عبدالله(ع) انه قال: الیمانی و السفیانی کفرسی رهان؛ امام صادق(ع) فرمود: یمانی و سفیانی همانند دو اسب مسابقه هستند. (معجم احادیث الامام المهدی(عج)، ج 3، ص 478، مؤسسه المعارف الاسلامیه، محمد النعمانی، کتاب الغیبه، ص 305، مکتبه الصدوق) به نظر می رسد تشبیه سفیانی و یمانی به دو اسب مسابقه از دو جهت باشد، یا این که هر دو همزمان بر حضرت مهدی(عج) خروج می کنند، یا از آن روی که، هر دو درباره تصرف کوفه با یکدیگر به مسابقه می پردازند. (احمدی فهری زنجانی، ترجمه کتاب غیبت از نعمانی، ص 359، دارالکتب الاسلامیه)
3. درباره سفیانی به گونه ای در روایات اشاره شده که، در رویارویی حرکت او با قیام حضرت مهدی(عج)، تردیدی باقی نمی گذارد و از جمله تعبیر به خروج سفیانی و نیز تشریح اقدامات او(معجم احادیث الامام المهدی، پیشین، ج 1، ص 328_326)، ولی درباره حرکت یمانی چنین تعابیری در روایات دیده نشده و از اقدام او تنها به عنوان یکی از نشانه های پیش ظهور ولی عصر(عج) یاد شده است.
4. با توجه به رویکرد یاد شده درباره سید یمانی، از سوی صاحب نظران اسلامی درباره وی و به استناد روایات، گمانه زنی هایی بیان شده است از جمله:
الف. وی پیش از طهور امام مهدی(عج) آشکار شده و به هنگام ظهور آن حضرت(عج) از یاران وی قرار می گیرد. (همان، ص 297)
ب. وی از خاندان زید بن علی بن الحسین بوده و در صنعا آشکار می شود. (همان)
5. درباره سید یمانی، از سوی اهل سنت، روایات ناسازگاری بیان شده است از جمله: ظهور وی پیش از حضرت مهدی(عج) و ظهور وی پس از حضرت مهدی(عج)، وی خود حضرت مهدی (عج) است. (همان)
6. با توجه به وجود نارسایی های فنی در احادیث مورد استناد اهل سنت و نیز روایاتی صحیح بر خلاف آن ها که خروج یمانی را مربوط به پیش از ظهور حضرت دانسته؛ وانگهی تنها قحطانی را بر حضرت منطبق نموده است، اشتباه بودن دو دیدگاه اخیر اهل سنت را  آشکار می سازد.   

دجال کیست و زمان خروج دجال چه موقع است؟

 یکی از پرسش های دوستان که به آن در زیر پاسخ داده شده,دوست عزیز شما برای آشنایی بیشتر با مهدویت می توانید کتاب دانستنیهای مهدوی در مطلب((دانلود کتاب قسمت اول))دانلود کنید

دجال کیست و زمان خروج دجال چه موقع است؟

دجال در لغت به معنی فردی که بسیار دروغگو ،فریب دهنده است و دجال شخصی که می گویند پیش از حضور مهدی موعود پیدا می شود و بسیاری از مردم فریبش را می خورند.

دجال کیست؟

واژه المسیح الدجال ( در عربی به معنی مسیح دروغین ) ۴۰۰ سال پیش از اسلام برای ترجمه ( Mšīḥā Daggālā ) از سریانی به عربی استفاده شده‌است؛ که معادل یونانی دجال(antichristos) و معادل فارسی دجال ضدمسیح است.

در روایات اسلامی دجال در آخرالزمان و پیش از قیام مهدی از شرق و احتمالاً از خراسان خروج می‌کند. و او با انجام کارهای شگفت‌انگیز و معجزاتی جمع زیادی از مردم را می‌فریبد. دجال در اورشلیم ادعای خدایی می‌کند و سرانجام پس از حکمرانی به مدت چهل روز یا چهل سال به دست عیسی مسیح یا مهدی یا هر دوی آنها به هلاکت می‌رسد.

خداوند هیچ پیامبری را به رسالت برنگزید مگر آن که قومش را از دجال ترسانید و خداوند آن را تا به امروز بر شما تاخیر انداخته و اگر امر بر شما مشتبه شد بدانید که پروردگار شما یک چشم نیست و دجال بر الاغی که فاصله دو گوشش یک میل است خروج می‌کند و به مراهش بهشت و دوزخ و کوهی از نان و نهری از آب است و بیشتر پیروانش یهود و زنان و اعرابند و به همه کرانه‌های زمین بجز مکه و مدینه و حومه این دو شهر، گذر می‌کند.

پیشینه دجال:

یکی از علائم ظهور حضرت مهدی خروج شخصی به نام دجال است

تاریخچه دجال به قبل از اسلام برمی‌گردد در کتاب انجیل نام دجال نیز به میان آمده است از آیات انجیل استفاده می‌شود که دجال به معنای دروغگو و گمراه کننده است و چنین استفاده می‌شود که داستان خروج دجال و زنده بودنش در آن زمان هم در بین نصاری شایع بوده و در انتظار خروج دجال بوده‌اند. 

در اسلام نیز سخن از دجال به میان آمده است و روایاتی در این موضوع از فریقین (سنی وشیعه) وارد شده است، که روایات اهل سنت در این باب به مراتب بیشتر از روایاتی است که در منابع شیعه موجود می‌باشد و اکثر روایات شیعه نیز در این موضوع برگرفته شده از منابع حدیثی اهل سنت می‌باشد.

یکی از علائم ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که در برخی روایات از علائم حتمی شمرده شده، خروج شخصی به نام «دجال» است. او یک طاغوت بسیار حیله گر است و عده بسیاری را با خود همراه می کند. 

برای خواندن متن کامل روی ادامه مطلب کلیک نمایید

مقاله در مورد نماز

چرا باید نماز بخوانیم؟چرا باید خدا را عبادت کنیم؟ و چرا این عبادت حتما باید بصورت نماز باشد؟ مگر نماز چه ویژگی‌هایی دارد؟

نماز و اسرار تربیتی آن

• نماز موجب یاد خداست:

یاد خدا بهترین وسیله برای خویشتن داری و کنترل غرایز سرکش و جلوگیری از روح طغیان است. «نمازگزار» همواره به یاد خدا می‏باشد، خدایی که از تمام کارهای کوچک و بزرگ ما آگاه است، خدایی که از آنچه در زوایای روان ما وجود دارد و یا از اندیشه ما می‏گذارد، مطلع و باخبر است و کمترین اثر یاد خدا این است که به خودکامگی انسان و هوسهای وی اعتدال می‏بخشد، چنان که غفلت از یاد خدا و بی خبری از پاداشها و کیفرهای او، موجب تیرگی عقل و خرد و کم فروغی آن می‏شود.

انسان غافل از خدا در عاقبت اعمال و کردار خود نمی‏اندیشد و برای ارضای تمایلات و غرایز سرکش خود حد و مرزی را نمی‏شناسد و این نماز است که او را در شبانه روز پنج بار به یاد خدا می‏اندازد و تیرگی غفلت را از روح و روانش پاک می‏سازد.

به راستی، انسان که پایه حکومت غرایز در کانون وجود او مستحکم است، بهترین راه برای کنترل غرایز و خواستهای مرزنشناس او همان یاد خدا، یاد کیفرهای خطاکاران و حسابهای دقیق و اشتباه‏ناپذیر آن می‏باشد. از این نظر قرآن یکی از اسرار نماز را یاد خدا معرفی می‏کند: «اقم الصلوة لذکری؛ نماز را برای یاد من بپادار!» (1)

 برای خواندن متن کامل روی ادامه مطلب کلیک نمایید